In 2024 zat ik middenin een nodige sabbatical. Een jaar waarin we alles achter ons hebben gelaten en op zoek gingen naar ‘de zin van het leven’.
We dachten het te gaan vinden in een community of project. Hoopten op een groep van gelijkgestemde families die de wereld anders willen vormgeven. We zagen veel maar voelden ook steeds meer dat we naar binnen mochten keren in plaats van het buiten ons te zoeken.
We dwaalden rond en zijn onze ‘uien gaan pellen’. Daarbij vloeiden nogal wat (oude) tranen. We wilden buiten onze comfortzone treden om onszelf te strechen, maar we hadden flink onderschat hoe zwaar dat kan zijn. We werden elkaars coaches en motiveerden elkaar om te vertrouwen in onszelf en elkaar.
Als je zo ver buiten de gebaande paden gaat lopen en zoveel groei meemaakt, is het onmogelijk om weer mee te kunnen draaien met ‘het normale’. Daar kwam ik vorig jaar in de zomer al heel snel achter toen ik weer moest starten met werken.
Ik voelde me als een vogel dat vrij wil zijn maar doelbewust een gouden kooitje binnenvloog en daar bleef zitten. Het was verschrikkelijk. En ik herkende het gevoel van eerder toen we vastzaten in een hypotheek, vastzaten op school, etc. Het gevoel: dit wil ik niet meer! Ik wil geen drukke kantoortuin, geen files, geen zinloze opdrachten en geen baas meer! Ik nam ontslag en begon voor mijzelf.
Ik begon te dromen over hoe ik het wel wil. Elke dag een stapje nemen, hoe klein ook, om dichter bij mijn doel te komen. Soms zelfverzekerd en soms heel spannend. Altijd voor oog houdend waar ik naar toe wil en tegelijkertijd flexibel blijven en meebewegen met de stroom die zich aandient. Dat is voor mij vrijheid. En nu leef ik dat!
Wat is vrijheid voor jou? En wat is de eerste stap die jij kunt nemen naar die vrijheid? ❤️🔥
